Verbonden Leven

Joh.8,21-30 (8/04/2025)

²¹    Opnieuw zei Jezus tegen hen [de farizeeën en schriftgeleerden]:
       “Ik ga heen en jullie zullen mij zoeken,
       maar in je zonden zul je sterven.
       Waar ik heen ga, kunnen jullie niet komen.”
²²    De Joden zeiden daarop:
       “Hij zal toch niet zichzelf doden,
       omdat hij zegt ‘waar ik heen ga, kunnen jullie niet komen’?”
²³    Jezus zei hen:
       “Jullie zijn uit de beneden-dingen,
       ik ben uit de boven-dingen;
       jullie zijn van deze wereld,
       ik ben niet van deze wereld.
²⁴     Ik heb jullie dus gezegd
       dat je zult sterven in je zonden,
       want als je er niet op vertrouwt dat ‘ik-ben’
       zul je sterven in je zonden.”
²⁵    Ze vroegen hem nu: “Wie ben jij dan?”
       En Jezus zei:
       “Wat ik van het begin al tegen jullie zei!
²⁶    Veel heb ik over jullie te zeggen en te oordelen.
       Degene die mij gezonden heeft is waarachtig
       en wat ik van hem gehoord heb,
       zeg ik tot de wereld.”
²⁷    Zij herkenden niet dat hij hen over de Vader sprak.
²⁸    Dus zei Jezus verder:
       “Wanneer jullie de mensenzoon omhoog zullen hebben geheven,
       dan zullen jullie herkennen dat ‘ik-ben’
       en dat ik niets doe uit mezelf,
       maar dat ik uitspreek
       wat mijn Vader mij geleerd heeft.
²⁹    Die mij gezonden heeft, is met mij;
       de Vader heeft mij niet alleen gelaten,
       omdat ik altijd doe wat hem lief is.”
³⁰    Toen hij zo sprak,
       gingen velen hun vertrouwen stellen in hem.

Het blijft gaan over het diepe Mysterie van Jezus’ eenheid met de Vader. Het is dan ook onuitputtelijk. De farizeeën en schriftgeleerden geraakten er niet uit. Nóg iets wat we met hen gemeenschappelijk hebben! Wat hopelijk een verschil is tussen ons en hen, is of we dan maar zijn boodschap van ons afschuiven of er net geboeid door raken.
Wat zijn die ‘boven-dingen’ en ‘beneden-dingen’? Het klinkt voor ons al snel als iets geografisch, ergens in de ruimte gesitueerd. Of misschien ook als wat men lang ‘bovennatuur’ heeft genoemd, maar al evenzeer een misleidende benaming is, alsof het dan gaat over iets ‘boven’ (en lees ook: beter dan) de gewone natuur.
Jezus was zelf tegelijk helemaal G-d en mens. Het goddelijke laat zich dus blijkbaar invoegen in het menselijke, en omgekeerd! Wie leert kijken – en Jezus is daar een uitmuntende leermeester voor – zal het goddelijke in het menselijke leren zien. En wie het geduld heeft te groeien – en ook daarin Jezus ultiem te volgen – zal ook het menselijke in het goddelijke zien!