Verbonden Leven

Joh.12,1-11 (14/04/april 2025)

¹      Zo kwam Jezus zes dagen voor het Paasfeest in Betanië,
       waar Lazarus [El-azar/God helpt] woonde,
       die hij uit de dood had opgewekt.
²      Men maakte daar voor hem een maaltijd klaar
       en Martha bediende.
       Ook Lazarus was mee aan tafel met hem.
³      Maria nu nam een litra kostbare pure nardusbalsem,
       zalfde daarmee Jezus’ voeten
       en droogde ze af met haar haren.
       Het hele huis werd vervuld met de geur van de balsem.
⁴      Daarop zei Judas van Keriot,
       een van zijn leerlingen, die hem zou uitleveren:
⁵      “Waarom heeft zij die balsem niet verkocht voor driehonderd daglonen
       en het gegeven aan de armen?”
⁶      Hij zei dit,
       niet omdat hij bezorgd was om de armen,
       maar omdat hij een dief was.
       Hij had de geldbeurs en wat erin kwam, nam hij eruit.
⁷      Maar Jezus zei: “Laat haar begaan.
       Ze heeft dit bewaard voor mijn begrafenis.
⁸      De armen hebben jullie altijd bij jullie, mij echter niet.”
⁹      Veel Joden wisten dus dat Jezus daar was
       en zij kwamen, niet alleen om hem,
       maar ook om Lazarus te zien,
       die hij uit de dood had opgewekt.
¹⁰    Daarom beraadslaagden de hogepriesters
       ook Lazarus te doden,
¹¹    omdat omwille van hem
       veel Joden hun vertrouwen gingen stellen in Jezus.

Een mooi tafereel wordt hier geschetst. Vrienden onder elkaar houden maaltijd, ieder met z’n eigenheid. En te midden van die gasten staat Maria op, ze neemt nardusbalsem en zalft Jezus’ voeten. Nadien droogt ze de voeten af met haar haren. Een liefdevol gebaar.
Ik weet niet welke indruk dit gebeuren op jou maakt, maar voor mij roept het een diepe ontroering op. Ik zie een vrouw. Ze wordt geraakt tot in haar diepste persoon en trekt zich van niemand of niets nog iets aan. Ze deelt het kostbaarste dat ze heeft. Ze heeft de gekste kosten gedaan om haar liefde uit te drukken. Vanuit het niets en in stilte komt ze naar voor om ook weer in stilte te verdwijnen.
En ik? Hoever ga ik in mijn liefde voor hem? Wat ben ik bereid te geven? Een stukje van mijn tijd, mijn leven of mag hij alles, heel mijn leven?