Verbonden Leven

Joh.6,35-40 (7/05/2025)

³⁵    En Jezus zei:
       “Ik ben het brood ten leven.
       Wie naar mij toe komt, zal geen honger meer hebben,
       en wie in mij vertrouwt, zal nooit meer dorst hebben.”
³⁶    “Maar ik heb je al gezegd
       dat jullie niet vertrouwen,
       ook al hebben jullie mij gezien.
³⁷    Al wie de Vader mij geeft, zal naar mij toe komen,
       en wie naar mij toe komt, zal ik onder geen beding verwerpen.
³⁸    Want ik ben van de hemel neergedaald,
       niet om mijn eigen wil te doen,
       maar de wil van wie mij gezonden heeft.
³⁹    En dit is de wil van wie mij gezonden heeft:
       dat ik van allen die hij mij gegeven heeft
       niemand verloren laat gaan,
       maar hen doe opstaan op de ultieme dag.
⁴⁰    En dit is de wil van wie mij gezonden heeft:
       dat ieder die de Zoon ziet en in hem vertrouwt,
       het volle leven heeft
       en ik zal hem doen opstaan op de ultieme dag.”

Hier worden krasse uitspraken gedaan door Jezus.
“Ik ben het brood”.
We weten allemaal dat brood dient om gegeten te worden. Het moet helemaal door ons heen gaan om voedzaam te zijn. We moeten erop kauwen en het herkauwen, pas dan kan het helemaal in ons worden opgenomen. Zo zullen we dus ook moeten omgaan met Jezus: kauwen en herkauwen, tot G-ds wil ook de onze wordt.
“Niemand die naar mij toekomt, zal ik verwerpen, en niemand verloren laten gaan.”
We hebben nog wel wat te leren vooraleer dit realiteit wordt, vermoed ik. Misschien is de eerste stap hiertoe, ten volle laten doordringen dat G-d ook ons nooit zal verwerpen of verloren zal laten gaan? Hij schenkt ook aan ons het volle leven – als we tenminste durven zien en vertrouwen. Vervolgens kunnen wij dan op onze beurt – levend vanuit dat vertrouwen – anderen doen zien en doen leven, en kan G-ds wil steeds verder groeien tot er overal en voor iedereen leven zal zijn in overvloed.