Verbonden Leven

Joh.16,5-11 (27/05/2025)

⁵      Nu ga ik heen
       naar wie mij gezonden heeft.
       En niemand van jullie vraagt:
       Waar ga je heen?
⁶      Omdat ik deze dingen heb gezegd,
       is jullie hart van droefheid vervuld.
⁷      Maar ik zeg jullie de waarheid:
       Het is in jullie belang dat ik wegga!
       Want als ik niet wegga,
       zal de medestander niet naar jullie komen;
       maar als ik wel wegga,
       zal ik hem naar jullie zenden.
⁸      En wanneer hij gekomen zal zijn,
       zal hij in de wereld aan het licht brengen
       hoe het zit met de zonde, de gerechtigheid en het oordeel.
⁹      Over de zonde [verwijdering]:
       omdat ze niet vertrouwen in mij;
¹⁰    over de gerechtigheid [integriteit]:
       omdat ik heenga naar de Vader
       en jullie mij niet meer zullen aanschouwen;
¹¹    over het oordeel:
       omdat de heerser van de wereld geoordeeld is.

Jezus blijft doorgaan over zijn naderend afscheid en dat maakt de leerlingen bedroefd. Hij zegt hen dat het nodig is dat hij de wereld verlaat (anders kon hij trouwens ook niet tenvolle mens zijn!). De leerlingen zijn echter niet in staat hiernaar te luisteren. Zijn boodschap komt niet binnen. Maar Jezus zal hen niet verweesd achterlaten. Hij belooft om een medestander te zenden, als bondgenoot. Deze medestander zal hen de kracht geven om in eender welke nieuwe omstandigheid op zoek te gaan naar hoe zij Jezus kunnen navolgen. Het is de Geest die geloof schenkt. Zij maakt immers de waarheid bekend die niet aan ons gegeven is als een bezit dat je kan koesteren, maar alles te maken heeft met Christus: hoe hij leefde, mensen vrij maakte en zijn leven heeft gegeven.
Ook wij mogen ons toevertrouwen aan die Geest. Zij zal een nieuwe frisse wind laten waaien door ons leven. Als wij ons voor die Geest openstellen, zal er vuur in ons oplaaien, onstuitbaar, als adem ten leven.