Verbonden Leven

Lc.14,1.7-14 (31/08/2025) 

¹      Het gebeurde eens
       dat Jezus te gast was voor de maaltijd op sabbat
       in het huis van een overste van de farizeeën
       en zij hielden hem in de gaten.
⁷      Jezus had opgemerkt
       hoe de gasten de voornaamste plaatsen aan tafel zochten.
       Hierop vertelde hij hun een gelijkenis:

⁸      Wanneer je door iemand wordt uitgenodigd voor een bruiloftsfeest,
       ga dan niet aanliggen aan de voornaamste plaatsen.
       Misschien is er iemand uitgenodigd
       die voornamer is dan jij.
⁹      Als die dan komt,
       zou jullie gastheer zeggen:
       “Maak plaats voor hem”,
       en dan zul je vol schaamte
       de laatste plaats moeten innemen.
¹⁰    Nee, wanneer je wordt uitgenodigd,
       ga dan aanliggen op de laatste plaats.
       Als dan de gastheer komt,
       zal hij je zeggen:
       “Vriend, kom meer naar voor!”,
       en dan zal je eer te beurt vallen
       voor de ogen van al je tafelgenoten.

¹¹    Want ieder die zichzelf groter maakt,
       zal kleiner worden,
       en wie zichzelf kleiner maakt,
       zal groter worden.
¹²    En tegen degene die hem had uitgenodigd, zei Jezus:
       “Wanneer je een gastmaal inricht,
       nodig dan niet je vrienden of broers uit,
       ook niet je verwanten of rijke buren,
       want zij kunnen op hun beurt jou uitnodigen
       en zo krijg je terugbetaling.
¹³    Maar als je een gastmaal inricht,
       nodig dan armen, gebrekkigen, lammen en blinden uit.
¹⁴    Gezegend zul je zijn!,
       want zij hebben niets om je terug te geven.
       Het zal je teruggegeven worden
       in de opstanding van de rechtvaardigen.

Vandaag is het wereldscheppingsdag. We weten allemaal dat wij onontkoombaar in een klimaatcrisis zijn beland, daarom is het misschien wel zinvol om dit Evangelie ook eens door een groene bril te benaderen. Wat heeft deze lezing ons te zeggen over onze verhouding met de schepping?
Als gasten zijn we uitgenodigd op deze aarde.
In hoeverre leven we vanuit het bewustzijn dat we zijn úitgenodigd voor het feest van het leven? Of zijn we zó gewend onze eigen gang te gaan, zodat we het feest allang hebben overgenomen van onze gastheer om het voor onszelf zo goed mogelijk te maken?
Welke plaats kiezen we?
Kiezen we ervoor om de beste plaatsen te bezetten en de andere genodigden in de schepping tot onze werktuigen te maken?
Of durven we op weg te gaan, weg van de hoogste ereplaats naar de laatste plaats, om zo onze plaats weer te ont-dekken in de schepping en er werkelijk onderdeel van te worden, in plaats van overheerser?