Verbonden Leven

Lc.5,33-39 (5/09/2025)

³³    Ze [de farizeeën en schriftgeleerden] zeiden hem nu:
       “De leerlingen van Johannes vasten dikwijls en doen gebeden,
       en ook de leerlingen van de farizeeën doen dat,
       maar die van jou eten en drinken!”
³⁴    Jezus antwoordde hen:
       “Je kunt de bruiloftsgasten toch niet doen vasten
       zolang de bruidegom bij hen is?!
³⁵    Er zullen dagen komen …
       Wanneer de bruidegom van hen zal weggenomen zijn,
       dan zullen zij vasten, in die dagen.”

³⁶    Hij vertelde hen ook een gelijkenis:
       “Niemand scheurt een lap van een nieuw kleed
       om op een oud kleed te zetten.
       Anders scheurt hij immers én het nieuwe én het oude,
       en de lap van de nieuwe zal niet passen bij de oude.
³⁷    En niemand doet jonge wijn in oude zakken,
       anders doet de jonge wijn de zakken barsten,
       waardoor de wijn zal wegvloeien en de zakken verloren gaan.
³⁸    Nee, jonge wijn moet in nieuwe zakken worden gedaan
       (zo worden beide bewaard).
³⁹    En niemand die oude wijn gedronken heeft, wil jonge.
       Want hij zegt dat de oude beter [/milder] is.”

Ook Jezus kreeg te maken met het o zo menselijke fenomeen van alle tijden dat mensen het moeilijk hebben nieuwe ideeën en handelingen te omhelzen en het maar liever bij het oude vertrouwde houden. Mensen willen op veilig spelen: dat wat ze – menen te – kennen voelt vertrouwd en zeker; dat wat ze niet kennen voelt onzeker en beangstigt. Ja het is een kwestie van al of niet vertrouwen – ‘geloof’ dus! Vertrouw/geloof ik in dat wat ik zogezegd zeker ben, of vertrouw/geloof ik in iets Groters dat alles draagt, en dus ook dat een ‘onzekere’ toekomst mij zal dragen?
Het is overduidelijk dat het uitdragen van Jezus’ boodschap belemmerd werd door dit on-vertrouwen van mensen. Toch blijft hij er verrassend rustig onder! Eigenlijk gaat hij er niet echt tegenin! Hij wijst het alleen aan, benoemt het, doet het zelf anders, én … vertrouwt er verder op dat de boodschap zelf wel verder zijn werk zal doen en doorbreken in de tijd.
Van vertrouwen gesproken! “Heer, geef ons meer vertrouwen …!”