Verbonden Leven

Lc.10,13-16 (3/10/2025)

¹³    Wee, Chorazin, wee, Betsaïda
       [dorpen van de eerste verkondiging, maar die haar niet ontvingen],
       want als in [de iconisch goddeloze steden] Tyrus en Sidon
       de krachtige daden zouden zijn gebeurd
       die bij jullie zijn gebeurd,
       dan zouden zij al lang
       – in zak en as gezeten –
       zich bekeerd hebben.
¹⁴    Voor hen zal het bij het oordeel draaglijker zijn
       dan voor jullie.
¹⁵    En jij, Kafarnaüm,
       zul jij tot de hemel verheven worden
       [omdat ik er vertoefde en verkondigde]?
       Tot in het dodenrijk zul je afdalen
       [omdat je mij verwierp]!
¹⁶    Wie jullie hoort, hoort mij,
       wie jullie verwerpt, verwerpt mij;
       en wie mij verwerpt, verwerpt hem die mij gezonden heeft.”

Jezus spreekt hier scherpe woorden tegen zijn toehoorders. In hun steden heeft hij gesproken over G-ds liefde. Hij heeft hen laten zien wat het betekent om bevrijd te leven. Maar ze hebben het naast zich neergelegd. Ze hebben er geen gehoor aan gegeven. Ze hebben zich niet omgekeerd naar G-d en zijn in hun eigen spoor doorgegaan.
En wij? Wat doen wij met G-ds roep in onze tijd. Keren we ons om? Geven we gehoor aan de roep dat het anders kan en anders moet, met het klimaat, met de manier waarop we met elkaar en de aarde omgaan? Leggen we deze roep naast ons neer, of beseffen we wat er aan de hand is, maar komen we niet in beweging? Wuiven we alle bedenkingen weg, en zijn we onverschillig voor onrecht en wanhoop?
Tegen die passiviteit of onverschilligheid in mensen – in ons – gaat Jezus fel tekeer.