Verbonden Leven

Lc.17,1-6 (10/11/2025)

¹      Tegen zijn leerlingen zei hij nu:
       “Het is onvermijdelijk dat er struikelstenen komen,
       maar wee degene door wie ze komen.
²      Het is beter voor hem
       dat een molensteen rond zijn nek wordt gelegd
       en hij in zee wordt gegooid,
       dan dat hij ook maar één van de kleinen doet struikelen.”
³      “Neem jezelf in acht!
       Als je broer zondigt,
       wijs hem terecht;
       en als hij zich toekeert,
       vergeef hem.
⁴      Zelfs als hij zeven keer op een dag tegen je zondigt,
       maar zeven keer keert hij zich weer naar je toe,
       dan moet je hem vergeven.”
⁵      Nu zeiden de apostelen:
       “Heer, vergroot ons vertrouwen!”
⁶      De Heer zei:
       “Als jullie vertrouwen hadden zoals een mosterdzaadje,
       zouden jullie tegen deze boom zeggen:
       ‘word ontworteld en geplant in de zee’,
       en hij zou jullie gehoor geven.”

Op de vraag van de leerlingen naar meer vertrouwen geeft Jezus aan dat het niet gaat om méér vertrouwen. Vertrouwen zo groot als een mosterdzaadje is al genoeg. Het gaat niet om meer vertrouwen maar wel om: Wat doe je met je vertrouwen? Durf je écht te leven vanuit vertrouwen? Je kan bv. veel zout in huis hebben, maar als je het niet gebruikt zal de smaak van je eten er niet door veranderen. Zo kan je zeggen dat je op G-d vertrouwt, maar als je er niet uit leeft, zal je blijven aarzelen om de stap te zetten voorbij dat wat menselijk denkbaar is. Een groot vertrouwen is ervaarbaar in een Léven-IN-vertrouwen. Het stelt je in staat je niet te laten beperken door de vraag of iets menselijk gezien wel kan, zoals telkens weer vergeven als iemand zich naar je toekeert. Meer vertrouwen betekent meer G-d en minder ik. En dán is een klein beetje vertrouwen al meer dan genoeg!