Lc.21,29-33 29 (28/11/2025)
29 Nu vertelde hij hen [zijn leerlingen] een gelijkenis:
“Kijk naar de vijgenboom ,
en alle bomen.
30 Wanneer jullie zien dat zij beginnen te ontspruiten,
weet je uit jezelf dat de zomer dichtbij is.
31 Zo moeten jullie ook, wanneer je deze dingen ziet gebeuren,
weten dat het koninkrijk van God dichtbij is.
32 Jazeker, ik zeg jullie:
Deze generatie zal niet voorbijgaan totdat al deze dingen gebeuren.
33 Hemel en aarde zullen voorbijgaan,
maar mijn woorden gaan nooit voorbij.”
Kijken wij naar de bomen? Is het niet veeleer zo dat wij het echte contact met de natuur nogal verloren zijn? Als het al niet is om haar uit te buiten, komen wij misschien wel nog in de natuur om ‘ervan te genieten’, maar begríjpen wij de natuur? Hebben we er ‘voeling’ mee – want begrijpen, en al zeker de natuur, gaat ‘natuurlijk’ niet alleen met ons verstand!? Nochtans kan de natuur ons veel leren. Volgens Jezus – en ontelbaren voor en na hem – kunnen wij uit de natuur ook ‘de tekenen van de tijd’ leren begrijpen. Maar onderscheidingsvermogen, (in)zien wat er met onze wereld en onze tijd gaande is, daar is onze ‘hoogontwikkelde’ cultuur niet bijster goed in. Misschien moeten wij weer één-voudig-er worden, meer gaan (in)zien dat wij deel van die natuur zijn en niet erboven tronen, dieper gaan voelen welke scheppingskracht er doorheen stroomt en hoe die op wonderlijke wijze steeds het leven re-genereert – ook het onze dus! Dan zullen wij Zíen en Léven …
