Verbonden Leven

Joh.20,19-31 (27/04/2025)

¹⁹   Toen het dan avond was, op die eerste dag,
       waren de leerlingen bijeen,
       met gesloten deuren, uit vrees voor de Joden.
       Jezus kwam, hij stond in hun midden,
       en zei tegen hen: “Vrede voor jullie!” [Sjaloom]
²⁰   En hij toonde hun zijn handen en zijn zijde.
       De leerlingen waren diep verheugd toen ze de Heer zagen.
²¹   Jezus zei hen opnieuw: “Vrede voor jullie!
       Zoals de Vader mij gezonden heeft, zo zend ik jullie.”
²²   Toen blies hij over hen en zei:
       “Ontvang de heilige Geest-adem.”
²³   Als je iemands zonden [verwijdering] loslaat [vergeeft],
       dan worden ze losgelaten;
       als je ze vasthoudt, worden ze vastgehouden.
²⁴   Maar Tomas, die ‘de tweeling’ wordt genoemd,
       één van de twaalf,
       was niet bij hen toen Jezus kwam.
²⁵   De andere leerlingen zeiden hem:
       “We hebben de Heer gezien!”
       Maar hij zei tegen hen:
       Als ik in zijn handen de inslag van de spijkers niet zie
       en er mijn vingers in kan steken,
       en als ik mijn hand niet in zijn zijde kan leggen,
       hoe kan ik het dan vertrouwen?”
²⁶  Acht dagen later waren zijn leerlingen weer bijeen
       en nu was Tomas er wel bij.
       Jezus kwam – terwijl de deuren gesloten waren –
       in hun midden
       en zei: “Vrede voor jullie!”
²⁷   Daarna zei hij tegen Tomas:
       “Kom met je vinger, kijk naar mijn handen,
       kom met je hand en leg die in mijn zijde.
       Wees niet wantrouwig, maar vertrouw!”
²⁸   Tomas antwoordde hem: “Mijn Heer en mijn God!”
²⁹   Jezus zei hem:
       “Omdat je mij gezien hebt, ben je gaan vertrouwen.
       Gezegend wie niet gezien heeft én vertrouwen!”
³⁰   Jezus heeft nog veel andere tekens gedaan
       voor de ogen van zijn leerlingen.
       Ze zijn niet allemaal opgeschreven in dit boek.
³¹   Maar deze zijn wel opgeschreven
       opdat je zou gaan vertrouwen dat Jezus de Gezalfde is,
       de Zoon van God,
       en opdat jij, door dit vertrouwen,
       zou léven, in zijn Naam!

De naam Tomas betekent tweeling, een toepasselijk naam voor deze leerling. In zichzelf ervaart hij een dubbelheid: weten of geloven. (Misschien is hij wel model voor elke mens.) Hij wil geloven én toch verlangt hij naar tastbaar bewijs. Het getuigenis van de anderen is blijkbaar te zwak voor hem. Hij wil de wonden aanraken, en dwars door de wonden heen ervaren dat daar een nieuw leven opengaat.
Mij raakt het dat Jezus Tomas de gelegenheid geeft om zijn wonden aan te raken. Hij veroordeelt Tomas niet om zijn kritische houding, maar brengt hem erdoorheen tot inzicht. Hij vraagt hem: “Kijk de wonden aan, loop er niet omheen of van weg. Voel, ga er doorheen en laat je openbreken voor de mysterievolle weg die zich daar opent.”
Je kan dit gebeuren niet forceren. Het is niet maakbaar, maar je kan er voor openstaan en het in vertrouwen en verlangen verwachten. In Tomas gebeurt het. Hij belijdt: “Mijn Heer, mijn God!” Hij laat de beweging die van G-d uitgaat toe en wordt opengebroken. Hij leert te geloven voorbij het redeneren en vastgrijpen.