Verbonden Leven

 Joh.17,1-11a (3/06/2025)

¹      Zo sprak Jezus.
       Toen hief hij zijn ogen naar de hemel en bad:
       “Vader, het uur is gekomen.
       Toon nu de grootsheid van Je Zoon,
       opdat Je Zoon Jouw grootsheid kan tonen.
²      Jij hebt hem volmacht gegeven over alle mensen
       opdat hij alles wat Jij aan hem hebt gegeven
       aan hun zou geven: het volle leven.
³      En dit is het volle leven:
       Dat zij Jou leren kennen,
       de enige, waarachtige God,
       en degene die Jij gezonden hebt:
       Jezus de gezalfde [Christos / Messiah].
⁴      Ik heb Jouw grootsheid getoond op aarde:
       Ik heb het werk volbracht
       dat Jij mij te doen gegeven had.
⁵      Toon dan nu, Vader,
       mijn grootsheid bij Jou,
       die ik bij Jou had voor de wereld was.

⁶      Ik heb Jouw naam geopenbaard
       aan de mensen die Jij mij gegeven hebt uit de wereld.
       Zij waren van Jou;
       Je hebt ze mij gegeven
       en zij hebben Jouw woord be-waar-d.
⁷      Zij hebben leren kennen
       dat alles wat Jij mij gegeven hebt
       van bij Jou komt
⁸      omdat ik de woorden die Jij mij gegeven hebt
       aan hen heb gegeven,
       en zij ze hebben aangenomen
       en erkennen naar waarheid dat ik van Jou ben uitgegaan.
       Zij geloven dat Jij mij hebt gezonden.
⁹      Ik bid voor hen,
       niet voor de wereld bid ik
       maar voor wie Jij mij gegeven hebt
       omdat zij van Jou zijn.
¹⁰    Al het mijne is van Jou
       en het Jouwe is van mij
       – daarin is mijn grootsheid getoond.
^11a   Ik ben niet meer in de wereld.
       Zij zijn wel in de wereld,
       terwijl ik naar Jou kom.

Na de lange afscheidsrede voor zijn leerlingen, volgt er nu nog in de Johannes-versie van het laatste avondmaal een lang gebed van Jezus tot zijn Vader. (Het hele hoofdstuk 17) Daarin betrekt hij zichzelf, zijn leerlingen en al wie later nog leerling zullen worden. In de ondertussen bekende heel verheven stijl van Johannes mogen we deelgenoot worden van de grootste intimiteit van Jezus, zijn krachtbron, zijn bron van Liefde. En daarin wil hij ál zijn leerlingen – wijzelf/míjzelf heel bewust inbegrepen! – mee opnemen.
Wellicht zou het mij op veel vlakken goed doen vaker te beseffen dat Jezus voor mij bidt en mij opneemt in zijn Liefde! Wellicht zou ik daardoor niet alleen mij gesterkt en bemoedigd weten in wat er mij als leerling te doen staat, maar zou ik hem en zijn Vader ook veel inniger leren kennen. Inniger … van binnenuit dus; en wat binnenin sterker gaat leven, zal ook sterker uitstromen naar buiten, naar mijn mede-mensen. Dan zou ik meer gaan liefhebben zoals Jezus liefhad …