Verbonden Leven

Lc.8,4-15 (20/09/2025)

⁴      Mensen uit allerlei steden kwam op hem af,
       zodat zich een grote menigte verzamelde.
       Hij vertelde hen een gelijkenis:

⁵      Een zaaier ging uit om te zaaien.
       Bij het zaaien viel een deel op de weg.
       Het werd vertrapt en de vogels aten het op.
⁶      Een ander deel viel op rotsige grond.
       Toen het begon te groeien verdorde het
       omdat het onvoldoende water had.
⁷      Weer een ander deel viel tussen de dorens.
       Die groeiden mee op en verstikten het opkomende graan.
⁸      Maar een deel viel in goede aarde
       en toen het volgroeid was
       bracht het buitengewoon veel vrucht voort.

       Hierna riep Jezus uit:
       “Wie oren heeft om te horen, laat hij luisteren!”

⁹      Zijn leerlingen vroegen hem nu:
       “Wat bedoelt deze gelijkenis?”
¹⁰    Hij antwoordde:
       “Jullie, die leerling willen zijn,
       is het gegeven de verborgenheden
       van het koninkrijk van God te leren kennen.
       Tot de anderen spreek ik in gelijkenissen
       omdat zij ziende niet zien en horende niet verstaan.
¹¹    Dit bedoelt nu deze gelijkenis:

       Het zaad is het woord van God.
¹²    Die langs de weg
       zijn zij die het horen.
       Maar dan komt de tweedrachtzaaier
       en neemt het woord weg uit hun hart,
       zodat ze niet tot innerlijk vertrouwen zouden komen
       en behoed worden.
¹³    Die op rotsige grond
       zijn zij die, wanneer zij het horen,
       het woord met vreugde ontvangen,
       maar geen wortel hebben.
       Voor een tijdje staan ze in dat vertrouwen,
       maar in een tijd van beproeving, nemen zij er afstand van.
¹⁴    Die tussen de dorens vallen
       zijn zij die het horen,
       maar gaandeweg verstrikt raken
       in de zorgen of de rijkdom en genietingen van het leven
       en daardoor niet voldragen raken.
¹⁵    Die in goede aarde vallen
       zijn zij die het woord horen
       en het behouden in een goed hart
       en daardoor duurzaam vrucht dragen.”

Deze overbekende passage zou ons vandaag moeten troosten en sterken.
In onze West-Europese maatschappij leven wij in een dorre tijd, op veel vlakken, maar al zeker op vlak van ‘ingaan op G-ds Woord’. Tweedrachtzaaiers van allerlei soort ontnemen mensen de kans tot rustig vertrouwen te komen; ondiepte maakt dat mensen makkelijk met weer wat nieuws meelopen i.p.v. zichzelf de kans te geven geworteld in het leven te staan; en dan is er natuurlijk nog de ‘oneindige’ verleiding van de genietingen van het leven.
Hoezo dan ‘troosten en sterken’?
Jezus verkondigt stellig dat er altijd ‘goede grond’ zal te vinden zijn waar het Woord duurzaam vrucht zal dragen. Doemdenkerij over die ‘dorre tijden’ is dus eigenlijk niet op z’n plaats – integendeel.
Er is echter één voorwaarde aan: Er moet gezaaid worden!, ruim gul, lang en veel, ook waar ík denk dat dat geen zin heeft! We weten dus wat ons te doen staat vandaag …