Verbonden Leven

Lc.11,37-41 (14/10/2025)

³⁷    Nadat Jezus zo sprak,
       vroeg een farizeeër of hij bij hem wou komen eten.
       Hij kwam het huis binnen en ging meteen aanliggen.
³⁸    De Farizeeër merkte dit op
       en verwonderde zich
       dat hij vóór de maaltijd niet eerst zich [de handen] waste
       [zoals een door de farizeeën opgelegde regel het stelde].
³⁹    Maar de heer zei tot hem:
       “En jullie dan?!
       Jullie Farizeeën reinigen wel
       de buitenkant van beker en bord,
       maar jullie binnenkant
       is vol hebzucht en slechtheid!
⁴⁰    Stukken onverstand!
       Heeft hij die de buitenkant maakte
       ook niet de binnenkant gemaakt?
⁴¹    Geef dus liever de binnenkant in barmhartigheid,
       dan zul je zien dat alles rein is.”

Was Jezus een losbol die zich aan geen enkele hygiënische of sociale regel hield? Aan gebeurtenissen als deze zou je dat wel kunnen denken. Toch strookt dat niet met het geheel van zijn leven, waarover hij trouwens zelf zegt: “Ik ben niet gekomen om de wet op te heffen, maar om ze te vervullen.” (Mt.5,17) Laten we passages als deze dus zeker niet gebruiken om zelf maar te bepalen wat we wel of niet moeten doen!
Wat Jezus hier feitelijk doet, is iets wat helemaal in de lijn ligt van de Bijbelse profeten: Midden in het dagelijkse leven doen ze iets verrassends, iets controversieels, óm de mensen te doen nadenken over hoe ze bezig zijn.
De vraag hier is dus helemaal niet of die regel van ‘handenwassen voor het eten’ afgeschaft moet worden, maar of zij – én ik – durven kijken naar de verhouding tussen de binnenkant en de buitenkant van hun/mijn dagelijkse leven.