Verbonden Leven

Zoek

Zoektip

Zoektip:

tik vb. Mt. 1,21-12
tik een specifieke zoekterm in (vb. engel) 

Mt.16,13-19 (29/06/2025)

13    Nu kwam Jezus in de streek van Caesarea Filippi [noord-Israël].
       Hij vroeg aan zijn leerlingen:
       “Wie zeggen de mensen dat de mensenzoon is?”
14    Ze antwoordden:
       “Sommigen zeggen Johannes de doper, anderen Elia,
       en nog anderen Jeremia of één van de profeten.
15    Nu zei hij tegen hen:
       “Maar jullie, wie zeggen jullie dat ik ben?”
16    Simon Petrus antwoordde:
       “Jij bent de Gezalfde [Christos/Messiah],
       de zoon van de levende God!”
17    Jezus zei nu tegen hem:
       “Gezegend [vooruit ermee!] ben jij, Simon Barjona [zoon van Jona],
       want niet vlees en bloed hebben dit geopenbaard aan jou,
       maar mijn Vader in de hemelen.
18    En ik zeg jou dat jij een rots [Petros] bent,
       en op deze rots zal ik mijn gemeenschap bouwen
       en de poorten van het dodenrijk
       zullen haar niet te sterk zijn.
19    En ik zal je de sleutels geven van het koningschap der hemelen.
       Wat je zult binden op de aarde,
       zal gebonden zijn in de hemelen,
       en wat je zult vrij maken op de aarde,
       zal vrij gemaakt zijn in de hemelen.”

Petrus en Paulus, de twee ‘tenoren’ van de jonge kerk. Zó groot dat ze zelfs op een zondag gevierd worden. Over Paulus horen we in dit Evangelie uiteraard niets, aangezien hij Jezus niet in levende lijve heeft gekend. Hij heeft wél ‘de Levende’ ontmoet, zo lezen we dat in de Handelingen van de apostelen en in Paulus’ brieven, die een héél belangrijke rol hebben gespeeld – en nog – in de vorming van de eerste christen-gemeenten.
Misschien is het ook wel goed dat een mensengemeenschap gedragen wordt door twee pijlers i.p.v. één?! “Het is niet goed dat de mens alleen blijft,” wist het scheppingsverhaal al, en “twee weten meer dan één,” zegt ook de volksmond.
Het liep niet altijd van een leien dakje tussen die twee. Wellicht toch nog een beetje teveel ego? … – zélfs zij! En toch heeft Jezus dáárop zijn kerk gebouwd. Hoe goddelijk die christengemeenschap ook bedoeld is, ze blijft mensenwerk. Dat kan ons soms misschien ontgoochelen, maar is een realiteit waarbinnen het moet gebeuren. Hoe meer we trouwens de gedachten en ervaringen van een ander toelaten, hoe steviger die kerk zal staan!