Verbonden Leven

Mt.13,31-35 (28/07/2025)

³¹    Hij [Jezus] legde hen [het volk] nog een andere gelijkenis voor:
       “Het koningschap der hemelen is te vergelijken
       met een mosterdzaadje
       dat iemand zaaide in zijn akker.
³²    Het is veel kleiner dan alle andere zaden,
       maar als het is opgegroeid,
       wordt het groter dan alle tuingewassen
       en wordt bijna een boom,
       zodat de vogels in zijn takken kunnen nestelen.”
³³    Nog een andere gelijkenis vertelde hij hen:
       “Het koningschap der hemelen is te vergelijken
       met zuurdeeg
       dat een vrouw verwerkte in drie maten meel,
       zodat het in z’n geheel doordesemd werd.”
³⁴    Jezus sprak deze gelijkenissen uit tegen de menigte.
       Tegen hen sprak hij niet anders dan in gelijkenissen,
³⁵    opdat vervuld zou worden wat de profeet zei:
       “Mijn mond zal ik opendoen in gelijkenissen;
       ik zal uitspreken wat verborgen was vanaf de grondlegging van de wereld.”

Kleine verhalen met grote betekenis. Dat zijn deze parabeltjes, maar dat was eigenlijk ook zo met heel Jezus’ leven.
Zijn leven zelf stelt eigenlijk niet zoveel voor! Hooguit een paar jaar rondgelopen in een uithoek van het romeinse rijk, ver van alle macht en aanzien. Integendeel, schandelijk en roemloos gestorven, zonder ook maar iets neergeschreven te hebben. En toch …
Ook wat hij kwam vertellen – grotendeels vertolkt door wat hij dééd – sprak van hetzelfde. Hij vond mensen aan de rand – ogenschijnlijk klein en betekenisloos, of toch door anderen zo bekeken; hij sprak met hen – enkele woorden waren meestal voldoende; raakte hen aan – !; hij vertelde verhaaltjes – klein maar betekenisvol.
Zou G-d dan – in wiens Naam hij toch sprak – dan zó naar mijn leven kijken: klein – natuurlijk – maar o zo betekenisvol?