Verbonden Leven

Mt.24,42-51 (28/08/2025)

⁴²    “Wees dus wakker
       omdat je niet weet op welke dag je Heer komt.
⁴³    Maar dit weet je wél:
       Als de heer des huizes had geweten
       op welk uur van de nacht de dief kwam,
       was hij wakker gebleven
       en had niet laten inbreken in zijn huis.
⁴⁴    Wees ook jullie dus bereid,
       want de mensenzoon komt
       op een uur waarop je het niet verwacht.”
⁴⁵    “Wie is dan de vertrouwende en verstandige dienaar
       die de heer over zijn huispersoneel heeft aangesteld
       om hen op de gepaste tijden voedsel te geven?
⁴⁶    Gezegend [makarios = ‘zalig’, zoals in de ‘zaligsprekingen’] de dienaar die dáármee bezig is
       als zijn heer thuiskomt.
⁴⁷    Amen, ik zeg jullie:
       Hij zal hem aanstellen over al wat hem toebehoort.
⁴⁸    Maar als een slechte dienaar in zijn hart zegt:
       ‘Mijn heer neemt nogal de tijd …’,
⁴⁹    en hij begint zijn mededienaars te slaan
       en er op los te leven,
⁵⁰    dan zal de heer van die dienaar komen
       op een dag dat hij het niet verwacht
       en op een uur dat hij niet kent.
⁵¹    En hij zal hem opsplitsen
       en een deel van hem bij de ondermaatse oordelaars stellen.
       Daar zal geween zijn en tandengeknars.”

Vanuit dit korte Evangelie zou een lange bezinning ge-schreven kunnen worden over vertrouwen, toevertrouwen en trouw; over hoe die samengaan én wederzijds zijn.
Hoe groot is het vertrouwen van ‘de Heer’ – G-d – door mij zijn goed – zijn schepping – en zijn mensen – mijn medemensen – toe te vertrouwen!
Zal mijn vertrouwen even groot zijn? Durf ik erop vertrouwen dat ik dit vertrouwen waard ben; dat G-d mij wel degelijk deze taak gegeven heeft? Durf ik hem mijn wederliefde en mijn weder-dienst toe te vertrouwen?
‘Het enige’ wat het van mij vraagt is: trouw, trouw aan mijn gekregen en opgenomen opdracht – of in meer Bijbelse termen: trouw aan het Verbond dat G-d met mij is aangegaan. Trouw betekent natuurlijk wel – of juist – dat ik ermee doorga ook als het lastig wordt of in mijn ogen allemaal niet meer zo duidelijk waar het heengaat. Net dan toont ín de trouw zich het vertrouwen! Van G-ds Verbondstrouw mogen we zeker zijn, dat heeft hij laten zien in het leven van zijn Zoon – G-d met ons. Mag hij even zeker zijn van mijn Verbondstrouw?