Verbonden Leven

Mt.18,1-5.10 (2/10/2025) 

¹      Op dat ogenblik kwamen de leerlingen bij Jezus
       en vroegen hem:
       “Wie is eigenlijk de grootste in het koninkrijk der hemelen?”
²      Jezus riep een kindje bij zich,
       zette het in hun midden
³      en zei: “Amen, ik zeg jullie:
       Als je je niet omkeert
       en wordt als de kindjes,
       zul je het koninkrijk der hemelen zeker niet binnengaan.
⁴      Wie dus zichzelf zo gering maakt als dit kindje,
       die is de grootste in het koninkrijk der hemelen,
⁵      en wie één zo’n kindje in zich opneemt in mijn naam,
       neemt mij in zich op.”

¹⁰    Let op dat je niet één van deze kleinen minacht.
       Want ik zeg jullie:
       Hun engelen in de hemelen aanschouwen voortdurend
       het Gelaat van mijn Vader in de hemelen.

Engelen en engelbewaarders waren voor de eerste christenen evident. Voortbouwend op de Joodse traditie geloofden ze rotsvast dat G-d aan elke mens een engelbewaarder toewijst. Vanaf de geboorte tot aan de dood – en zelfs tot in het paradijs – vergezelt een engel je op jouw levenspad. Een stukje mysterie wandelt zo onverhoeds je leven binnen.
Hoe je het ook draait of keert: de Bijbel wemelt van verhalen waarin engelen opduiken. Hun aanwezigheid is evident. We kunnen er lezen hoe engelen ingrijpen als de mens zich op een doodlopend spoor bevindt, hoe ze waken over de mens en bescherming bieden, of hoe ze juist de ogen van mensen openen om helderheid te brengen. Een engel is, Bijbels gezien, meer dan een teken van G-ds nabijheid. Ze staan in dienst van G-d. Ze hebben een specifieke opdracht naar de mens toe. Ook wie klein is en schijnbaar betekenisloos, mag rekenen op een engel. Zo komt elke mens onder goddelijke bescherming te staan, ook de minste.