Verbonden Leven

Zaterdag (13/09/2025)
Lc.6,43-49

⁴³    “Want een goede boom brengt geen rotte vruchten voort,
       en een rotte boom geen goede vruchten.
⁴⁴    Want iedere boom wordt gekend aan de eigen vruchten.
       Want van doornstruiken verzamelt men geen vijgen
       en van braamstruiken oogst men geen druiven.
⁴⁵    Een goed mens brengt goede vruchten voort
       uit de schat van zijn goede hart;
       een verdwaasd mens brengt dwaze vruchten voort
       uit de schat van zijn verdwaasd hart.
       Want waar het hart van vol is, spreekt de mond.
⁴⁶    Wat roep je mij “Heer, Heer!”
       en doe je niet wat ik zeg?
⁴⁷    Ieder die naar mij komt
       en mijn woorden hoort en doet –
       ik zal je tonen op wie hij gelijkt:
⁴⁸    Hij is als iemand die een huis bouwt
       en het fundament graaft, uitdiept en grondvest op een rots.
       Er kwam een overstroming en de rivier beukte tegen dat huis,
       maar die was niet bij machte het te doen wankelen,
       want het was gefundeerd op de rots.
⁴⁹    Maar wie ze gehoord heeft en níet doet,
       is als iemand die een huis bouwt
       los op de grond, zonder fundament.
       De rivier beukte tegen dat huis
       en het stortte onmiddellijk in.
       Het werd een puinhoop.”

Gisteren sprak Jezus over een balk en een splinter, en over leraar en leerling zijn. Vandaag spreekt hij verder in gelijkenissen. Hij vertelt hoe bomen naar buiten brengen wat in hun kiem aanwezig is. Dat geldt ook zo voor mensen. Wanneer je gericht leeft vanuit je kern, worden je keuzes zuiver, je intenties helder, en je vruchten — dat wat je voortbrengt — zullen goed zijn.
Leven vanuit je kern begint met naar Jezus toe te gaan en te luisteren. Open werkelijk je oren én je hart, tot in de diepte, voor G-ds Woord. Laat het binnen, laat het bezinken, en breng het vervolgens naar buiten door het om te zetten in daden.
Dat vraagt overgave, maar brengt stevigheid met zich mee. Wie zijn leven zo opbouwt, wordt niet zomaar omvergeblazen door stormen of tegenwind. Het fundament waarop je bouwt, is immers niet van jezelf, maar gegrond in iets dat eeuwig standhoudt, in G-d.