Mt.3,1-12 (7/12/2025)
1 In die dagen trad Johannes de doper op.
Hij verkondigde in de [half]woestijn van Judea:
2 “Keer je om / verander je,
want het koningschap der hemelen is nabij gekomen!”
3 Want hij was het die door de profeet Jesaja genoemd werd:
De stem van een roepende in de woestijn:
bereid de weg van de Heer,
maak zijn paden recht! [Jes.40,3]
4 Johannes droeg een kleed van kameelhaar
met een leren gordel om zijn lendenen.
Zijn voedsel bestond uit sprinkhanen en wilde honing.
5 Jeruzalem en heel Judea
en heel de Jordaanstreek
trok toen naar hem uit
6 en zij werden in de Jordaan
door hem ondergedompeld
terwijl ze hun zonden beleden.
7 Toen hij echter zag hoe vele farizeeën en sadduceeën
op de onderdompeling afkwamen, zei hij hen:
“Addergebroed!
Wie heeft jullie wijs gemaakt
dat je de komende woede kunt ontvluchten?
8 Breng dus vruchten voort de omkeer waardig
9 en denk niet bij jezelf:
‘wij hebben Abraham als vader’
[en dat is genoeg als garantie om zelf gered te worden].
10 Want ik zeg jullie dat God uit deze stenen
kinderen voor Abraham kan verwekken
[en dus niet noodzakelijk júllie nodig heeft].
11 Ik dompel jullie wel onder in water, tot omkeer,
maar die na mij komt, is krachtiger dan ik.
– Ik reik er nog niet eens toe zijn sandalen te dragen. –
Hij zal jullie onderdompelen in heilige geest en vuur.
12 Hij heeft de wan in zijn hand
en hij zal heel zijn dorsvloer door en door zuiveren.
Zijn koren zal hij verzamelen in de schuur,
maar het kaf zal hij verbranden in onblusbaar vuur.
Geldt deze bekeringsoproep van Johannes ook voor ons? Ik dacht nochtans dat ik toch goed bezig ben. Johannes pleitte voor een radicaal nieuw begin. Zou dat betekenen dat we uit onze vertrouwde kerkelijke, christelijke en spirituele wereld moeten stappen? Dat we terug in de woestijn moeten durven gaan staan om ons te laten leiden door “iemand die krachtiger is dan ik”? Zou het betekenen dat we het ‘unheimliche’ moeten toelaten, dat ongemakkelijke gevoel waarbij je een arme zwerver wordt, een niet wetende, zoekende woestijnmens?
Zou het kunnen dat we een veel grondiger bekering moeten doormaken en veel verder uit onze vertrouwde wereld zouden moeten stappen? Als we – zoals Johannes deed – G-d opnieuw in het centrum plaatsen en ons gedrag daar grondig op af stemmen, dan zullen we geleid worden door ‘Hij die komen zal’. In dat geval is de Advent niet alleen maar een romantische tijd van weemoedig verlangen, maar een krachtige trap tegen de schenen of een grondig dooreengeschud worden om eindelijk wakker te worden.
