Mt.11,28-30 (10/12/2025)
28 Kom naar mij,
allen die vermoeid bent en onder lasten gebukt,
en ik zal je rust geven.
29 Neem mijn juk op:
laat mij je leermeester zijn
– zachtaardig en deemoedig van hart,
en je zult rust vinden in jezelf.
30 Want mijn juk is teder
en mijn last is licht.
We vinden dit een zeer troostvol woord van Jezus, want ja, meer dan eens gaan we wel onder lasten gebukt, van welke aard ook.
…
Maar doen wij het dan ook? Gáán we effectief naar hem? O, misschien nog wel een ‘schietgebedje in tijden van nood’, maar gaan we ook echt naar hem? Nemen we de tijd om bij hem aanwezig te zijn? De beste plaats daarvoor is op een stille plek onder het kruis. Dáár kun je zijn zachtaardigheid en deemoedigheid vóelen. Nemen we de tijd om aan de voeten van het kruis te gaan zitten? Daar zúllen we nochtans zijn liefde voelen die alle last van ons juk zal nemen en waardoor wij de rust zullen vinden waar we op hopen.
Zorgen zullen er altijd zijn. Onze hoop op verlichting ervan ook. Maar zoeken wij die verlichting op de juiste plek? Gaan wij effectief naar hém?
