Zoek
Zoektip
Zoektip:
tik vb. Mt. 1,21-12
tik een specifieke zoekterm in (vb. engel)
Mt.8,23-27 (1/07/2025)
23 Jezus stapte in de boot
en zijn leerlingen volgden hem.
24 Kijk! Er stak een hevige storm op over het meer
zodat de boot overspoeld werd door de golven.
Hij echter sliep.
25 Zijn leerlingen gingen hem wakker maken:
“Heer, red ons, wij vergaan!”
26 Hij zei tegen hen:
“Waarom ben je zo bang, klein-vertrouwenden?”
Hij stond op en bestrafte de wind en de zee
en er werd een grote stilte geboren.
27 De mensen verwonderden zich:
“Wat voor iemand is hij toch,
dat zelfs de wind en de zee hem gehoorzamen?”
“Waarom ben je zo bang, klein-vertrouwende?”
…
Laat deze vraag vandaag maar aan jou gesteld zijn …
Mt.8,28-34 (2/07/2025)
28 Hij kwam aan de overkant,
in het gebied van de Gadarenen.
[Gadara is 1 van de 10 steden van Dekapolis, helleens, niet-Joods]
Uit de grafspelonken kwamen twee bezetenen op hem af.
Ze waren zeer woest,
zodat niemand sterk genoeg was om langs die weg te gaan.
29 Kijk! Ze krijsten:
“Wat is er tussen ons en jou, Jezus, zoon van God?
Ben je hier gekomen om ons te kwellen
vóór de juiste tijd?”
30 Een eind verderop was een grote kudde varkens aan het grazen.
31 De demonen smeekten hem:
“Als je ons verdrijft,
sta ons dan toe in die kudde varkens te trekken.”
32 Hij zei hen: “Ga heen.”
Zij trokken weg [uit die mensen]
en namen hun intrek in de kudde varkens.
En kijk, de hele kudde stortte zich vanaf de helling in het meer
en ze verdronken.
33 Degenen die de varkens aan het hoeden waren,
vluchtten weg naar de stad
en berichtten over wat er met de bezetenen gebeurde.
34 Kijk! Heel de stad liep naar buiten
voor een ontmoeting met Jezus.
Maar toen ze hem zagen,
smeekten ze hem dat hij uit hun gebied zou weggaan.
Hier horen we wat er gebeurt wanneer tegenkrachten geconfronteerd worden met de aanwezigheid van G-d. Ze worden woest, slaan in het rond en schreeuwen het uit.
Jezus heeft slechts twee woorden nodig om hen te verdrijven: “Ga heen.” Geen woordenvloed, geen geschreeuw of geweld … Zijn Aanwezigheid is genoeg om tegenkrachten (of demonen) op de vlucht te doen slaan.
Wat als in mij alle tegenkrachten zouden wegvluchten omdat G-d ten volle in mij aanwezig mag komen? Is het dat waar ik naar verlang, of maakt het me, net als zij die het zagen gebeuren, bang?
Mt.18,1-5.10.12-14 (12/08/2025)
1 Op dat ogenblik kwamen de leerlingen bij Jezus
en vroegen hem:
“Wie is eigenlijk de grootste in het koninkrijk der hemelen?”
2 Jezus riep een kindje bij zich,
zette het in hun midden
3 en zei: “Amen, ik zeg jullie:
Als je je niet omkeert
en wordt als de kindjes,
zul je het koninkrijk der hemelen zeker niet binnengaan.
4 Wie dus zichzelf zo gering maakt als dit kindje,
die is de grootste in het koninkrijk der hemelen,
5 en wie één zo’n kindje in zich opneemt in mijn naam,
neemt mij in zich op.”
10 Let op dat je niet één van deze kleinen minacht.
Want ik zeg jullie:
Hun engelen in de hemelen aanschouwen voortdurend
het Gelaat van mijn Vader in de hemelen.
12 Wat dunkt jullie?
Als iemand honderd schapen heeft
en één ervan is afgedwaald,
zal hij dan niet de negenennegentig op de bergen laten
en op zoek gaan naar het afgedwaalde?
13 En als hij het vindt
– amen, ik zeg jullie –
dan verblijdt hij zich over dan ene meer
dan over de negenennegentig die niet afdwaalden.
14 Zo is het de bedoeling van jullie Vader in de hemelen,
dat niet één van deze kleinen verloren gaat.
Hoe vertederend, hoe lieflijk … We horen dit Evangelie zo graag … vertellen, als een verhaaltje voor kinderen.
Want als we eerlijk zijn en kijken hoe we féitelijk leven, dan blijft er van dat ideaal om ‘als kleine kinderen’ te leven niet veel over. Het woord nederigheid of kleinheid moet maar vallen, en wij steigeren al! Laat staan ontvankelijkheid en afhankelijkheid! Hoeveel van onze dagen – ook vandaag – besteden wij niet aan ‘groter’ te worden?!
Jazeker, we hebben nog heel veel ‘ommekeer’ nodig om werkelijk in de levenshouding van Jezus te komen. En een van de moeilijkste ommekeren is onszelf weg te keren van ons eigen o zo grote ‘ego’ naar dat kleine levende wezentje dat we mógen zijn …
Mt.19,23-30 (19/08/2025)
23 En tegen zijn leerlingen zei Jezus:
“Amen, ik zeg jullie:
Voor wie rijk is [aan … kan divers ingevuld worden],
is het moeilijk het koningschap der hemelen binnen te gaan.
24 En opnieuw zeg ik jullie:
Makkelijker is het
voor een kameel door het oog van een naald te gaan,
dan voor een rijke in het koningschap der hemelen binnen te gaan.
25 Toen ze dit hoorden, stonden zijn leerlingen zeer versteld:
“Wie kan dan nog bevrijd worden?”
26 Maar Jezus keek hen aan [met dezelfde blik als naar de adolescent (Mc.10,21)] en zei:
“Bij mensen is dit onmogelijk,
maar bij God is alles mogelijk!” [Gen.18,14]
27 Petrus ging daarop in en zei tegen Jezus:
“Kijk, wíj hebben toch maar alles losgelaten
en wíj zijn je gevolgd.
Wat zal er dan voor ons zijn?”
28 Jezus antwoordde aan allen:
“Amen, ik zeg jullie:
Jullie die mij gevolgd zijn, bij het opnieuw geboren worden,
wanneer de mensenzoon zal zitten op zijn troon van heerlijkheid,
zullen ook zitten op twaalf tronen,
oordelend over de twaalf stammen van Israël.”
29 En ieder die zijn huis heeft losgelaten,
of zijn broers of zussen, of zijn vader of moeder,
of zijn vrouw of kinderen, of zijn akkers,
omwille van mijn naam,
zal honderdvoudig ontvangen
en het volle leven erven.
30 Maar vele eersten zullen laatsten zijn
en de laatsten eersten!”
Jezus gebruikt stijlfiguren die overdrijven om een punt te benadrukken. Het beeld van de kameel en de naald is zo'n sterk, onvergetelijk en aangrijpend beeld, net zoals hij het had over een 'balk in iemands oog' (Mt.7,4). Deze overdreven beelden zijn zeer effectief, omdat mensen ze onthouden en daardoor bijblijven. Uiteindelijk maken ze allemaal hetzelfde punt: dat het onmogelijk is dat iemand op eigen kracht gered wordt!
Zo waarschuwt Jezus ieder van ons: Vertrouw niet op bezit, niet op je eigen menselijke prestatiedrang, niet op familiebanden, … maar op G-d!
Geef je over aan hem. Durf je leven totaal te focussen op hem. Laat alles los en leg heel je leven, heel je zijn, in zijn handen.
Dan zal Léven – het volle leven – jou gegeven wórden. Of misschien ís dat zelfs ‘het volle leven’?
Mt.1,16.18-21.24a (19/3/2021) – Hoogfeest van Sint-Jozef
Jakob verwekte Jozef, de man van Maria, uit wie Jezus werd geboren, genoemd: de gezalfde [Christos-Messiah].
De geboorte van Jezus de gezalfde [Christos-Messiah] verliep zo:
Zijn moeder, Maria, was verloofd met Jozef. Voor zij echter gingen samen leven, werd zij zwanger bevonden uit heilige geest.
Haar man Jozef, die integer was, wilde haar niet openlijk te schande maken en dacht erover haar in het geheim weg te sturen.
Kijk! Terwijl hij deze dingen overdacht, verscheen een boodschapper [angelon] van de Heer
in een droom aan hem: “Jozef, zoon van David, wees niet bang Maria, je vrouw, bij jou te nemen,
want wat in haar is verwekt is uit heilige geest. Ze zal een zoon baren en je moet hem de naam Jezus [de Heer is bevrijding] geven,
want hij zal zijn volk bevrijden van hun zonden.”
Dit alles is gebeurd opdat vervuld zou worden wat vanwege de Heer door de profeet is gezegd:
Zie, de jonge vrouw zal zwanger worden en een zoon baren en ze zullen hem noemen:
Immanuël [Jes.7,14], wat betekent: God met ons.
Ontwaakt uit de slaap deed Jozef nu zoals de boodschapper van de Heer hem had opgedragen en nam zijn vrouw bij zich.
Ik heb wel wat met Sint-Jozef. Of misschien preciezer gezegd: Ik zou wel graag wat van hem hebben. Is het niet fascinerend hoe iemand over wie we zo weinig weten, iemand die zo’n verborgen leven heeft geleid, toch een gigantische rol in de wereldgeschiedenis heeft gespeeld?! En hij heeft dat niet geweten, maar wel gedaan!
Mijn eigen leven is klein (geworden). Net zoals dat bij de meesten van ons het geval is, doe ik niet veel spectaculairs. Maar wat een betekenis! Tenminste als ik de moed heb in dat gewone leven te gaan staan en daar te doen ‘wat moet’, niet uit plicht, maar uit liefde.
Waar is de cineast of romanschrijver die ons een inkijk kan geven in het stille gemoed van een vader, die niet veel van de omstandigheden begrijpt, maar de schaaf ter hand neemt en al doende (met waarschijnlijk soms eens schaafwonden) zijn zoon leert hoe je het natuurlijk geschonken materiaal zó zacht behandelt, dat de ‘ziel’ ervan aan het zingen kan gaan?
Die cineast of romanschrijver zal te vinden zijn in het hart van de zoon …
Mt.28,8-15 (21/04/2025)
8 Haastig gingen de vrouwen,
in ontzag en grote vreugde,
terug van het graf naar zijn leerlingen
om het [de boodschap van de engel dat Jezus was verrezen] hen te berichten.
9 En kijk! Terwijl ze onderweg waren,
kwam Jezus hen tegemoet en zei:
“Met vreugde gegroet!” [» Goeiemorgen!]
Zij liepen op hem toe,
bogen voor hem neer en klampten zijn voeten vast.
10 Jezus zei tegen hen:
“Wees niet bang!
Ga, en bericht mijn broers
dat ze naar Galilea moeten gaan.
Daar zullen ze mij zien.”
11 En zij gingen.
Maar kijk!
Enkele van de wachters kwamen in de stad
en berichtte de hogepriesters wat er was gebeurd.
12 Zij kwamen bijeen met de oudsten
en namen een raadsbesluit:
Ze gaven de soldaten veel zilverlingen
13 met de opdracht:
“Zeg dat zijn leerlingen hem ’s nachts zijn komen stelen,
terwijl wij sliepen.
14 En als het de landvoogd [Pilatus, die de wacht bevolen had] ter ore zou komen,
zullen wij hem wel overtuigen
zodat jullie je geen zorgen moeten maken.”
15 Zij namen de zilverlingen
en deden zoals hun was aangeleerd,
en dit verhaal deed onder de Joden de ronde,
tot op vandaag.
Jezus begroet de vrouwen met “chairète” (mv. van chairè (caire)), wat merkwaardigerwijze, maar misschien wel betekenisvol, zowel met het heel gewone ‘goeiemorgen’ kan vertaald worden, als met het veel dieper en verstrekkender ‘vreugde wens ik je toe, vreugde schenk ik je’. En dat staat natuurlijk in direct verband met het bijna in onbruik geraakte begrip ‘genade’ (charis).
Dat Jezus’ leven onder ons – net ook ná zijn dood-omwille-van-de-liefde – ons vreugde zou mogen geven, dat wenst hij ons toe! Maar merken wij het ook? Toegegeven, zijn levende aanwezigheid onder ons is niet altijd makkelijk op te merken. Of misschien kijken wij te makkelijk naar andere dingen?
Zíen wij ín elkaar een ‘goeiemorgen’? Zíen wij dat in elke ontmoeting de vreugde schuilt van iets ongehoords nieuws? Verrijzenis – levende aanwezigheid van G-d onder ons – kan gebeuren, élke keer wij in de ander de Ander ontwaren! Wat een Genade schenkt G-d ons als hij telkens wij ‘ontwaken’ ons begroet met: “Chairè!”